Ռոդ Ստյուարտ
Ռոդ Ստյուարտ | |
---|---|
Բնօրինակ անուն | անգլ.՝ Sir Roderick David Stewart |
Ի ծնե անուն | անգլ.՝ Roderick David Stewart |
Նաև հայտնի է որպես | Rod Stewart |
Ծնվել է | հունվարի 10, 1945[1][2][3][…] (79 տարեկան) Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն[4] |
Երկիր | Միացյալ Թագավորություն |
Ժանրեր | ռոք, բլյուզ ռոք, ռիթմ էնդ բլյուզ, փոփ և նոր ալիք |
Մասնագիտություն | հեղինակ-կատարող, երգիչ, կիթառահար, ստուդիական երաժիշտ և վոկալիստ |
Երգչաձայն | տենոր |
Գործիքներ | կիթառ, վոկալ և Շրթնահարմոն |
Լեյբլ | Warner Bros. Records, Atlantic Records, Capitol Records, Մերկուրի Ռեքորդս և Warner Records |
Անդամակցություն | Faces? |
Ամուսին | Alana Stewart?, Rachel Hunter? և Penny Lancaster? |
Պարգևներ | |
Կայք | rodstewart.com |
Rod Stewart Վիքիպահեստում |
Ռոդրիկ Դեյվիդ (Ռոդ) Ստյուարտ (անգլ.՝ Roderick David "Rod" Stewart, հունվարի 10, 1945[1][2][3][…], Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն[4]), բրիտանացի երգիչ և հեղինակ-կատարող, որը ճանաչում է ստացել սկզբում The Jeff Beck Group-ում, այնուհետև The Faces-ում։ Ավելի մեծ հաջողության Ռոդ Ստյուարտը հասել է հիմնականում Մեծ Բրիտանիայում, որտեղ նրա 7 ալբոմները UK Albums Chart-ում գրավել են առաջին հորիզոնականը, իսկ 62 հիթ-սինգլներից 22-ը տեղ են գտել առաջին տասնյակում[5]։ Q ամսագրի «100 մեծագույն երգիչների» (անգլ.՝ 100 Greatest Singers) ցուցակում Ռոդ Ստյուարտն զբաղեցնում է 33-րդ տեղը[6]։
Նախկին կինը Ռեյչել Հանթերն է։ Ամուսնացած է Փենի Լանքասթերի հետ։ Ունի ութ երեխա։
1960-ական թվականներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ռոդ Ստյուարտը ծնվել է Հայգեյթում (Հյուսիսային Լոնդոն), Ռոբերտ և Էլզի Ստյուարտների ընտանիքում, որը մինչև կրտսեր որդու ծնունդը Շոտլանդիայից տեղափոխվել է բրիտանական մայրաքաղաք[7]։ 11 տարեկանում Ստյուարտն առաջին անգամ կիթառ է վերցրել, բայց երաժշտությանը նվիրվել անմիջապես չի որոշել։ 1960-ական թվականներին նա լրջորեն սկսել է դիտարկել պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ դառնալու հնարավորությունը։ Որոշ ժամանակ նա խաղացել է «Բրենտֆորդ» (Արևմտյան Լոնդոն) ակումբի պատանեկան կազմում[8]։ Մի քանի տարի գերեզմանատանն աշխատելով որպես գերեզմանափոր՝ Ստյուարտը որոշել է զբաղվել երաժշտությամբ և ժողովրդական երգիչ Ուիզ Ջոնսի հետ մեկնել է ճանապարհորդության ողջ Եվրոպայով (Իսպանիայից նրանց վտարել են որպես թափառաշրջիկ)։ 1962 թվականի ամռանը Ստյուարտը դարձել է հիմնադիրն ու մենակատարը The Ray Davies Quartet խմբի, որը հետագայում վերանվանվել է The Kinks։
1964 թվականին Ստյուարտը միացել է Jimmy Powell & the Five Dimensions խմբին, որը բրիտանական շրջագայության էր մեկնել, և ելույթ է ունեցել խմբի կազմում։ Այդ տարիներին Ստյուարտը գումար էր վաստակում փողոցում նվագելով ու երգելով․ շրթհարմոնի վրա նրա կատարումը հնչել է «My Boy Lollipop»-ում՝ 1963 թվականի Միլի Սմոլի հիթ-սինգլում[8]։
Լսելով Ստյուարտի կատարումը փողոցում՝ Լոնգ Ջոն Բոլդրին հրավիրել է նրան The Hoochie Coochie Men խումբ, որը 1964 թվականին ձայնագրել է «Good Morning Little Schoolgirl» սինգլը, իսկ այն բանից հետո, երբ այն տեղ գտավ հիթ-շքերթում, դարձավ Steampacket (Ստյուարտ, Բոլդրի, Ջուլի Դրիսքոլ, Բրայան Օուգեր, Միքի Ուոլեր, Ռիկ Բրաուն)[8]։ 1965 թվականին Ստյուարտը նկարահանվել է նորաձևության մասին պատմող «Բի-բի-սի» փաստագրական ֆիլմում, որից հետո ստացել է Rod The Mod մականունը։ Այդ ժամանակ էլ հենց խումբը Ռոլինգ Սթոունզի հետ համատեղ շրջագայության է մեկնել։ Այդ օրերին տեսագրված նյութերը հրապարակվել են միայն 1970 թվականին, երբ խմբի նախկին մենակատարն արդեն գրեթե հանրաճանաչ էր[9]։
1966 թվականին Steampacket-ը մասնատվել է, և Ստյուարտը տեղափոխվել է Shotgun Express (որտեղ նվագել են Միք Ֆլիտֆուդն ու Գրին Փիթերը՝ հետագայում ստեղծելով Fleetwood Mac-ը) խումբ, որը հասցրել է թողարկել միայն մեկ սինգլ։ Այստեղից Ստյուարտը միացել է The Jeff Beck Group խմբին։ Առաջին՝ «Truth» ալբոմը դարձել է հիթ Ատլանտիկայի երկու կողմերում, սակայն 1969 թվականին այս խումբը ևս դադարեցրել է իր գոյությունը՝ չնայած նրան, որ երկրորդ՝ «Beck-Ola» ալբոմը ոչ պակաս հաջողություն է ունեցել։ Ստյուարտը բազմիցս ասել է, որ իր վոկալային ոճը, բեմական շարժուձևը, խոսելաոճը ձևավորվել են Ջեֆ Բեքի ազդեցությամբ։
Սոլո-կարիերան և The Face-ի ալբոմներ (1969-1976)
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1969 թվականին, մերժելով Cactus խմբի առաջարկը, Ստյուարտը Ռոն Վուդի հետ, ով Ջեֆ Բեքի ընկերն էր, որոշել է միանալ The Faces[10]ին՝ միաժամանակ սոլո-պայմանագիր կնքելով Mercury Recordsի հետ, որտեղ էլ շուտով թողարկել է իր դեբյուտային «Old Raincoat Won’t Ever Let You Down» ալբոմը, որը մեղեդային, բայց ռոքի, ժողովրդականի ու քանթրիի ոչ ստանդարտ խառնուրդ էր։
Մինչ The Faces-ը շարունակում էր ճանաչում ձեռք բերել Բրիտանիայում, Ստյուարտը շարունակում էր ձայնագրել սոլո․ համագործակցային առումով հաջողված «Gasoline Alley»-ին հաջորդել են շրջագայությունները դեպի Ավստրալիա, որի ընթացքում նա ելույթ է ունեցել Python Lee Jacksonի հետ («In a Broken Dream» սինգլը՝ ձայնագրված 1970 թվականին, երկու տարի անց դարձավ հիթ)։
Ստյուարտի համար բեկումնային են դարձել հաջորդ՝ «Every Picture Tells a Story» ալբոմն ու «Maggie May» մեգահիթը՝ դպրոցականի մասին հուզիչ և զվարճալի մի պատմություն[9]։ Ալբոմը և սինգլը միաժամանակ գլխավորեցին ԱՄՆ-ի և Բրիտանիայի հիթ-շքերթները[5]։
Ստյուարտի՝ որպես մեներգիչ, հաջողությունը հետաքրքրություն է շարժել դեպի The Faces-ը, սակայն, անգամ չնայելով «Stay With Me» սինգլի հաջողությանը, պարզ էր, որ խմբի օրերը հաշված են։
Ավարտելով The Faces-ի շրջագայությունները՝ Ստյուարտը թողարկել է «Never a Dull Moment»–ը։ «You Wear It Well» հիթ-սինգլը գրավել է հիթ-շքերթները (#13-ը՝ ԱՄՆ-ում, #1-ը՝ Բրիտանիայում)[5]։ Սա Ռոդ Ստյուարտի աստեղային ժամն էր։
«Sailing», «Tonight’s The Night» և «The Killing Of Geogie» սինգլների հաջողությունները նպաստեցին Ստյուարտի հեղինակության վերադարձին[9]։
«First Cut Is The Deepest» սինգլը (Քեթ Սթիվենսի կոմպոզիցիան) դարձել է հիթ Ատլանտիկայի երկու կողմերում, սակայն Բրիտանիայում ձեռք է բերել սկանդալային ճանաչում։
1977-ից մինչև մեր օրեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1977 թվականից Ստյուարտի արտաքին տեսքում սկսեցին հայտնվել գլամուրային դետալներ․ նա սկսեց օգտագործել կոսմետիկա, արհեստականորեն սկսեց ընդգծել իր սեքսուալությունը հագուստի մեջ։ Blondes Have More Fun-ի հաջողությունը, որը ԱՄՆ-ում գրավեց առաջին հորիզոնականը և վաճառվեց 14 միլիոն օրինակով, և հատկապես «Da Ya Think I’m Sexy?» դիսկո-հիթը, որը գլխավորել է Անգլիայի և ԱՄՆ-ի հիթ-շքերթները, վերջնականապես նրա դեմ տրամադրեց ռոք-քննադատներին։
Դեռ երբեք բնատուր շնորհներով այդքան օժտված կատարողը, ինչպիսին Ռոդ Ստյուարտն է, այսքան էժան չի վաճառել իր տաղանդը։ Մինչ վերջերս նա, որ ռոքնռոլլում կրքի և անկեղծության մարմնացումն էր, այժմ ինքն իրեն դարձրել է ծաղրանքի առարկա՝ չնկատելով, թե ինչպես զգացմունքայնությունը փոխարինվում է սենտիմենտալությամբ, սեքսուալությունը՝ ֆլիրտով։ - Rolling Stone, Գրեյլ Մարկուս, «Illustrated History Of Rock & Roll», 1980)[11].1982ից 1988 թվականները Ստյուարտի կարիերայում ընդունված է անկումային համարել։ «Baby Jane»-ը երեք սինգլներից միակն էր, որ այդ տարիներին հիթ դարձավ։ Այդ տարիների լավագույն ձեռքբերումը Ստյուարտի ելույթն էր Rock 'n Rio փառատոնում (հունվար, 1985 թվական)։ Ինքն իր ելույթը համեմատել է ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում տարած հաղթանակի հետ։
Out Of Order ալբոմը՝ ձայնագրված Duran Duran խմբի պրոդյուսեր Էնդի Թեյլորի և Բերնարդ Էդվարդսի (Chic) հետ, Ստյուարտին վերադարձրել է հիթ-շքերթներ․ հիթեր են դարձել «Forever Young»-ը և «Lost In You»-ն։
1990 թվականին «Downtown Train» սինգլը (Թոմ Ուեյթսի կոմպոզիցիան) ԱՄՆ-ում բարձրացել է հիթ-շքերթի երկրորդ հորիզոնական։ Լավագույն տասնյակի մեջ են հայտնվել նաև «Rhythm Of My Heart» և «Motown Song» սինգլները ՝Vagabond Heart ալբոմից։ Իսկ «It Takes Two»-ն՝ Ստյուարտի դուետը Թինա Թըրների հետ, դարձել է բրիտանական հիթ։ Դրանից երկու տարի անց հիթ-շքերթներում առաջատար է դարձել «All For Love» երգը՝ Երեք հրացանակիրներ ֆիլմից՝ ձայնագրված Սթինգի և Բրայան Ադամսի հետ[5]։
1993 թվականին Ստյուարտը Ռոն Վուդին հրավիրել է MTV Unplugged՝ մասնակցելու ձայնագրմանը։ Քննադատները բարձր են գնահատել ելույթը, հատկապես «Handbags And Gladrags»-ը, «Cut Across Shorty»-ը, ինչպես նաև չորս գործ «Every Picture Tells A Story»-ից. Այստեղից էլ սինգլի տեսքով թողարկվել է Վան Մորիսոնի Have I Told You Lately-ն, որը հայտվել է «Բիլբորդի» լավագույն տասնյակում, իսկ Unplugged ալբոմը ԱՄՆ-ում բարձրացել է մինչև երկրորդ հորիզոնական։ Մեկ տարի անց Ստյուարտը հայտնվել է Ռոքնռոլի փառքի սրահում, իսկ Ամանորի նախօրեին համերգ է ունեցել Ռիոյի «Կոպակաբանա»յում՝ հավաքելով ռեկորդային թվով լսարան՝ մոտ 3,5 միլիոն մարդ։
2010 թվականի հոկտեմբերի 19-ին Ստյուարտը թողարկել է Fly Me to the Moon...The Great American Songbook Volume V ալբոմը J Records-ում[12]։ Կանադայում և Ավստրալիայում ալբոմը հիթ–շքերթներում բարձրացել է մինչև #4 հորիզոնական։
2015 թվականի հունիսի 23-ին Ստյուարտը հայտարարել է նոր՝ 'Another Country ալբոմի թողարկման մասին։ Այն հասանելի էր ներբեռնման համար և թողարկվել է նույն թվականի հոկտեմբերի 23–ին։ Ալբոմի առաջին՝ «Love Is» սինգլի համար նկարահանվել է տեսանյութ, որը հասանելի է Vevo–ում[13]։
2018 թվականի սեպտեմբերի 28-ին Republic Recordsում Ստյուարտը թողարկել է իր երեսուներորդ ստուդիական ալբոմը՝ Blood Red Roses-ը[14]։
Սկավառակագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սոլո-ալբոմներ An Old Raincoat Won’t Ever Let You Down (The Rod Stewart Album в ԱՄՆ)
- Փետրվարի 13, 1970 թվական (UK), նոյեմբեր 1969 (US)
- #139 (US)
- Սինգլ։ «Handbags & Gladrags»
Gasoline Alley
- Սեպտեմբերի 11, 1970 թվական (UK), հունիս 1970 (US)
- #27 (UK), #62 (US)
- Сингл: «It’s All Over Now»
Every Picture Tells A Story
- Հուլիսի 9, 1971 թվական (UK), մայիս 1971 (US)
- #1 (6 շաբաթ) (UK), #1 (4 շաբաթ) (US)
- Սինգլներ։ «Reason To Believe», «Maggie May», «(I Know) I’m Losing You»
Never A Dull Moment
- Հուլիսի 21 1972 (UK), հուլիս 1972 (US)
- #1 (2 շաբաթ) (UK), #2 (US)
- Սինգլներ։ «You Wear It Well», «Angel», «Twistin' The Night Away»
Sing It Again Rod
- Հավաքածու
- Օգոստոս 1973 (UK), հունիս 1973 (US)
- #1 (3 շաբաթ) (UK), #31 (US)
Smiler
- Հոկտեմբեր, 1974 թվական (UK, US)
- #1 (2 շաբաթ) (UK), #13 (US)
- «Mine For Me», «Farewell»
Atlantic Crossing
- Օգոստոս, 1975 թվական (UK, US)
- #1 (7 շաբաթ) (UK), #9 (US)
- Սինգլներ։ «Sailing», «This Old Heart Of Mine», «I Don’t Want To Talk About it»
A Night On The Town
- Հունիս, 1976 թվական (UK, US)
- #1 (2 շաբաթ) (UK), #2 (US)
- Սինգլներ։ «Tonight’s The Night (Gonna Be Alright)», «The Killing Of Georgie», «The First Cut Is The Deepest»
Foot Loose & Fancy Free
- Նոյեմբեր, 1977 թվական (UK, US)
- #2 (US), #3 (UK)
- Սինգլներ։ «You’re In My Heart (The Final Acclaim)», «Hot Legs», «I Was Only Joking»
Blondes Have More Fun
- Նոյեմբեր, 1978 թվական (UK), դեկտեմբեր, 1978 թվական (US)
- #1 (3 շաբաթ) (US), #3 (UK)
- Սինգլներ։ «Da Ya Think I’m Sexy?», «Ain’t Love A Bitch», «Blondes Have More Fun»
Foolish Behaviour
- Նոյեմբեր, 1980 թվական (UK, US)
- #4 (UK), #12 (US)
- Սինգլներ։ «Passion», «My Girl», «Somebody Special»
Tonight I'm Yours
- Հոկտեմբեր, 1981 թվական (UK, US)
- #8 (UK), #11 (US)
- Սինգլներ։ «Young Turks», «Tonight I’m Yours (Don’t Hurt Me)», «How Long»
Absolutely Live
- Համերգային ալբոմ
- Հոկտեմբեր, 1982 թվական (UK, US)
- #35 (UK), #46 (US)
Body Wishes
- Մայիս, 1983 (UK), հունիս 1983 (US)
- #5 (UK), #30 (US)
- Սինգլներ։ «Baby Jane», «What Am I Gonna Do (I’m So In Love With You)», «Sweet Surrender»
Camouflage
- Հունիս, 1984 (UK, US)
- #8 (UK), #18 (US)
- Սինգլներ։ «Infatuation», «Some Guys Have All The Luck», «All Right Now»
Every Beat Of My Heart («Rod Stewart»- ԱՄՆ)
- Հունիս, 1986 (UK, US)
- #5 (UK), #28 (US)
- Սինգլներ։ «Love Touch», «Another Heartache», «Every Beat Of My Heart»
Out Of Order
- Մայիս, 1988 (UK, US)
- #11 (UK), #20 (US)
- Սինգլներ։ «Lost In You», «Forever Young», «My Heart Can’t Tell You No», «Crazy About Her»
Vagabond Heart
- Մարտ, 1991 (UK), (US)
- #2 (UK), #10 (US)
- Սինգլներ։ «It Takes Two», «Rhythm Of My Heart», «The Motown Song», «Broken Arrow», «Have I Told You Lately»
Unplugged…and Seated
- Համերգային ալբոմ
- Մայիս, 1993 (UK, US)
- #2 (US), #2 (UK)
- Սինգլներ։ «Have I Told You Lately», «Reason To Believe», «Having A Party», «People Get Ready»
A Spanner In The Works
- Մայիս, 1995 (UK), հունիս, 1995 (US)
- #4 (UK), #35 (US)
- Սինգլներ։ «You’re The Star», «Leave Virginia Alone», «This», «Lady Luck», «Purple Heather»
When We Were The New Boys
- Հունիս, 1998 (UK, US)
- #2 (UK), #44 (US)
- Սինգլներ։ «Ooh La La», «Rocks»
Human
- Մարտ, 2001 (UK), փետրվար, 2001 (US)
- #9 (UK), #50 (US)
- Սինգլներ։ «Run Back Into Your Arms», «I Can’t Deny It», «Don’t Come Around Here»
It Had To Be You: The Great American Songbook
- Հոկտեմբեր, 2002 (UK, US
- Chart Positions: #4 (US), #8 (UK)
- RIAA Certification: 2xPlatinum (18/11/03)
- Սինգլներ։ «These Foolish Things», «They Can’t Take That Away From Me»
As Time Goes By: The Great American Songbook 2
- Հոկտեմբեր, 2003 (UK, US)
- #2 (US, UK)
- Սինգլներ։ «Time After Time», «Bewitched, Bothered And Bewildered»
Stardust: The Great American Songbook 3
- Հոկտեմբեր, 2004 (UK, US)
- #1 (US), #3 (UK)
- Սինգլներ։ «What A Wonderful World», «Blue Moon», «Baby It’s Cold Outside»
Thanks For The Memory: The Great American Songbook 4
- Հոկտեմբեր, 2005 (UK, US)
- #2 (US), #3 (UK)
- Սինգլներ։ «I’ve Got A Crush On You», «I’ve Got My Love To Keep Me Warm»
Still The Same… Great Rock Classics Of Our Time
- Հոկտեմբեր, 2006 (UK, US)
- #1 (US), #4 (UK)
- Սինգլ։ «Have You Ever Seen The Rain?»
Time
- Մայիսի 7, 2013
Another Country
- Հոկտեմբերի 23, 2015
Blood Red Roses
- Սեպտեմբերի 28, 2018
The Tears of Hercules
- 2021
Swing Fever with Jools Holland
- 2024
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118618067 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Rod Stewart» (անգլերեն) — www.chartstats.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «100 Greatest Singers» (անգլերեն) — www.rocklistmusic.co.uk. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
- ↑ «Ros Stewart biography» (անգլերեն) — rodstewartfanclub.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Rod Stewart» (անգլերեն) — www.classicbands.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Stephen Thomas Erlewine. «Rod Stewart». www.allmusic.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
- ↑ Gray, 1992, էջ 22
- ↑ «Rod Stewart» (անգլերեն) — thephoenix.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
- ↑ «Rod Stewart Gold» (անգլերեն) — www.cduniverse.com. Արխիվացված է [www.cduniverse.com/search/xx/music/pid/6879756/a/Gold.htm օրիգինալից] 2012 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
{{cite web}}
: Check|url=
value (օգնություն)- ↑ «Rod Stewart official website». Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 7-ին.
- ↑ Blistein, Jon (2018 թ․ հուլիսի 19). «Hear Rod Stewart Preview New Album With Stirring 'Didn't I'». Rolling Stone. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 4-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Gray, John. Rod Stewart: The Visual Documentary-London: Omnibus Press (անգլերեն), 1992.-SBN 0-7119-2906-8.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պաշտոնական կայք
- Фэн-сайт
- Rod Stewart: All Music Guide Արխիվացված 2005-03-14 Wayback Machine
- Full Rod Stewart Concert free on MSN Music
- MTV: Կենսագրություն Արխիվացված 2005-08-26 Wayback Machine
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոդ Ստյուարտ» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո Թեմատիկ կայքեր Բառարաններ և հանրագիտարաններ
BIBSYS: 44469 · BNE: XX1022968 · BNF: 13900064c · CiNii: DA16885905 · GND: 118618067 · GTAA: 158001 · ICCU: LIAV142438 · ISNI: 0000000114368306 · LCCN: n50010478 · LNB: 000151964 · NDL: 001157401 · NKC: ola2003175102 · NLA: 35508522 · NLP: a0000002769479 · NSK: 000062304 · NTA: 069926751 · NUKAT: n2010081722 · LIBRIS: 351171 · SUDOC: 080852440 · VIAF: 3263661 · WorldCat VIAF: 3263661